W moim życiu, właściwie od urodzenia towarzysz mi słowo rehabilitacja... A tak się złożyło, że postawiłem na wielowątkową rehabilitację rowerową, o której piszę na mojej stronie. W tej rehabilitacji wspiera mnie bardzo wiele osób i to czasami w bardzo nietypowy, zaskakujący sposób i właśnie ostatnio bardzo zaskoczyła mnie tajemnicza przesyłka którą było koszulka z autografami drużyny KS ROW Rybnik oraz list motywacyjny grupy rowerowej Rowerem po Śląsku.

Nie wiem z czyjej inicjatywy tak pomysł się zrodził, lecz takie gesty umacniają mnie w wyborze takiego stylu życia i motywują do dalszego kręcenia...

DZIĘKUJĘ... ;)

1
2
3

To już kolejny tego typy wyjazd, a pisząc dokładniej mam tu na myśli tygodniowy turnus rehabilitacyjny w Wiśle.

Za każdym razem kiedy przygotowuję się do takiego wyjazdu istnieją we mnie pewne obawy czy sobie poradzę, od choćby z guzikami, zamkami błyskawicznymi, posiłkami czy też zaparzeniem sobie kawy w pokoju. Oczywiście jest wiele więcej czynności do wykonania których nie da się wcześniej przewidzieć, a trzeba sobie z nimi jakoś porodzić np. awarie roweru. Z moimi ograniczeniami i bez opiekuna to uwierzcie mi że trzeba się wykazać prawdziwą improwizacją aby sobie poradzić w nie jednej awaryjnej sytuacji... :)

Napotykam jednak osoby które w sytuacji "awarii moich trzech nóg" są w stanie poświęcić swój urlopowy czas i pomóc w naprawie, a jeśli naprawa nie jest możliwa to są w stanie mnie bezpiecznie odprowadzić do miejsca zakwaterowania. Składam tutaj gorące podziękowanie dla Agnieszki, Karola i Mateusza którzy właśnie tak postąpili...

W zasadzie tan artykuł powinien mieć tytuł "Szlakiem Wiślańskich Rowerowych Mechaników" ;), lecz w tytule jest mowa o Wiślańskich Trzech Kopcach które były głównym celem tego wyjazdu...

Głównym i pierwotnym celem tego pobytu był wjazd na Trzy Kopce od strony Wisły, zjazd do Brennej i przez Ustroń powrót do Wisły.
Tutaj z dużym przymrużeniem oka można przyjąć, że cel został osiągnięty bo co prawda jazda czasami przypominała wspinaczkę gdzie trzeba było walczyć o każde pięć metrów, o każdy metr, a były też odcinki na których trzeba było się cofać by ominąć kamienie leżące na szlaku...
Nie udało się też zjechać do Brennej a to z obawy przed kamienistymi podjazdami których opona trekkingowa mogła by już nie wytrzymać kolejnych obciążeń...

Teraz kiedy już rower naprawiłem, mięśnie zregenerowałem, to znowu rodzą się myśli w których chciałbym ponownie jechać dalej i dalej, wyżej i wyżej, lecz tu już trzeba by pomyśleć o innych oponach o innych przerzutkach.

Może ktoś tutaj zapyta po co to, i komu???

Zanim jednak zada to pytanie to niech popatrzy na te kilka zdjęć jakie udało mi się wykonać. A jeśli nie znajdzie w nich odpowiedzi to obawiam się, że i tak tego nie zrozumie...

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37

Było to pierwsze tego typu spotkanie na którym chciałem Wam osobiście podziękować za udział w tegorocznym plebiscycie OSOBOWOŚĆ ROKU 2017 zorganizowanym przez DZIENNIK ZACHODNI. Zapewne do tego miejsca doszedłem bo wielu z was wspiera moją akcję "1% - Jestem Was Jedyny" dzięki której jestem aktywny...

Na to spotkanie miałem przygotowaną przemowę, kilka gadżetów do pokazania, chciałem też osobiście przypiąć pamiątkowe przypinki, chciałem też przeprowadzić mały konkurs lecz niestety stres wygrał i nie poszło wszystko zgodnie z planem...

Spotkanie to pomógł mi zorganizować Łukasz Wawrziczek który sugerował abym tego aż tak nie układał a raczej postawił na spontan, co z resztą tak się stało... :)

Na to spotkanie przybyli przedstawiciele wielu grup rowerowych takich jak Wycieczki Rowerowe Śląsk, Wandrus Żory, Kartel Kulturalny Zabrze oraz wielu indywidualnych bardziej lub mniej znanych mi osób. Były tam osoby z różnych rejonów ŚLąska w różnym wieku lecz od wszystkich można było usłyszeć dowcipy, docinki, anegdotki. Wszystko to mnie wprawiło w dobry nastrój który zapewne będzie trwał jakiś czas...;)

Fot. Łukasz Wawrziczek

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53

Tegoroczna zima była bardzo łagodna... a wiosna przyszła nagle, można by powiedzieć, że nas zaskoczyła... ;) W takich dynamicznie zmieniających się klimatach bardzo trudno przestawić się z sezonu zimowego mało aktywnego, można by powiedzieć "wózkowego" na ten czas letni aktywny "rowerowy"... ;)

Pobyt ten był planowany jeszcze zimą jednak na dwa tygodnie przed terminem dostałem z tego ośrodka informację, że właśnie w tym czasie basen będzie nieczynny, czyli coś na czym najbardziej mi zależało :( Jednak ośrodek ten w ramach rekompensaty zaoferował wołczer do aquaparku Hotelu Gołębiewskiego oraz szereg dodatkowych zabiegów na terenie ośrodka.

Mając na uwadze dolegliwości związane z naderwaniem wiązadeł mięśni kolanowych oraz podobne dolegliwość które pojawiła się w prawym łokciu postanowiłem skorzystać z tej oferty i pojechać. Na miejscu w trakcie badania lekarskiego okazało się, że owszem dolegliwości związane z kolanem to nie wyleczony uraz jeszcze z ubiegłego roku a bul łokcia to tzn. "łokieć golfisty", chociaż nigdy w golfa nie grałem... ;)

W trakcie zabiegów (a miałem ich 5 - 6 dziennie) dowiedziałem się, że takie dolegliwości występują przy spastyce jaka mi towarzyszy...

Jak widać z poniższych zdjęć byliśmy w aquaparku i to też nie było takie łatwe i oczywiste gdyż trzeba były pokonać bariery psychologiczne i społeczne a tutaj jest jeszcze wiele do zrobienia...

Wyjazd ten obfitował też w spotkanie z osobami z środowiska rowerowego a to nakręciło mnie do tegorocznego kręcenia... ;)

Fot. Maria Adamowska

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45

Zajączki, kurki, kwoki, jajeczka, wszystko to było na jedynym w swoim rodzaje spotkaniu rowerowym. Był też starszy zając który wiecznie szukał swej marchewki. Pojawił się także pies oraz tygrys a wtedy to zamarła głucha cisza a to z obawy przed krwawą rzeżą w naszym kurniku, lecz nagle nadjechała przepiękna wiosna która załagodziła całą sytuację... ;)

Doszły do mnie też słuchy, że niektóre kurki (kwoki) był na tyle zainteresowane moimi jajkami, że z ukrycia robiły zdjęcia i zapewne nie jedna chciała je dotknąć lecz żadna z nich nie zdobyła się na odwagę... ;)

Nie obyło się też bez drobnej awarii lecz sprawna interwencja sprytnych kogutów pozwoliła mi dotrzeć do domu o własnych siłach za co bardzo dziękuję.

Prawdę mówiąc nie uwierzyłbym w tą historię gdyby mnie tam nie było, a tą historię potwierdzam kilkoma zdjęciami ;)

Fot. Łukasz Wawrziczek

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26

Akcja ta została poprzedzona podpisaniem umowy pomiędzy mną a Stowarzyszeniem Centrum Społecznego Rozwoju w Mikołowie, www.csr.biz.pl która ściśle określa warunki i obowiązki obu stron.

Cel akcji...

Zgodnie z umową zebrane, środki finansowe z wyżej opisanej akcji mogą zostać przeznaczone na dofinansowanie lub sfinansowanie rehabilitacji medycznej i społeczno - zawodowej w szczególności:

1. Zakup sprzętu medycznego,
2. Zakup sprzętu rehabilitacyjnego,
3. Remont sprzętu medycznego,
4. Remont sprzętu rehabilitacyjnego, w tym roweru trójkołowego,
5. Pokrycie kosztów rehabilitacji,
6. Pokrycie kosztów turnusu rehabilitacyjnego,
7. Pokrycie kosztów indywidualnych szkoleń zawodowych jako jeden z elementów rehabilitacji społeczno - zawodowej.

Jak przekazać 1% podatku dochodowego lub darowiznę na ten cel?

Jeden procent:
KRS: 0000223366
Koniecznie z dopiskiem: /Rehabilitacja Mariusza/

Darowizna:
Volkswagen Bank nr: 47 2130 0004 2001 0323 7526 0002
Koniecznie z dopiskiem: /Na cele statutowe - Rehabilitacja Mariusza/
Adresat: Centrum Społecznego Rozwoju
43-190 Mikołów
ul. Jana Pawła II 1/2

O rezultatach tej akcji można przeczytać w dziełach "Wiadomości archiwalne".